W dzisiejszych czasach choroby skórne są częstymi dolegliwościami, z którymi borykają się ludzie. Niektóre są praktycznie niewidoczne, można rzec nawet bezobjawowe, inne zaś charakteryzują się mało estetycznym wyglądem i dyskomfortem fizycznym. Jedyną z takich przypadłości jest rogowiec. W dzisiejszym artykule opiszemy jego charakterystykę.
Rogowiec, czyli choroba skórna pojawiająca się na stopach i dłoniach w formie rogowaceń. Są to zgrubienia naskórka, często zabarwione na żółto, mające tendencję do pęknięć. Wygląd takiej skóry jest bardzo nieestetyczny, ale przede wszystkim dokuczliwy może być ból, pojawiający się w codziennym funkcjonowaniu, na skutek pęknięć i powstawaniu ran. Dodatkowo dokuczliwym objawem towarzyszącym tej dolegliwości jest nadmierna potliwość. Rogowiec najczęściej spotykany jest na skutek dziedziczenia autosomalnego, czyli genetycznego, niezwiązanego z płcią.
Pojawia się w różnym wieku, ponieważ borykają się z nim dzieci, jak i dorośli. Bardzo często wykrywany jest także już u niemowląt, ponieważ, jest chorobą dziedziczną. Jego druga odmiana, wtórna występuje jako dolegliwość współistniejąca, przy innej chorobie u osób dorosłych. Pojawia się między innymi przy: grzybicy, AIDS, wirusie brodawczaka ludzkiego, kile, gruźlicy, chorobach nowotworowych, zapaleniu stawów oraz zespołu Sezary’ego. Bardzo ważnym elementem leczenia w takim przypadku jest przede wszystkim zwalczenie dolegliwości, która go spowodowała. U dzieci we wczesnym wieku może prowadzić do kolejnych problemów zdrowotnych lub uniemożliwiać prawidłowy rozwój. Jest to spowodowane utrudnieniem chodzenia.
Chodź rogowiec jest kojarzony głównie z obszarem dłoni oraz podeszwy stóp, zdarza się także, że prócz stóp i dłoni, atakuje także paznokcie. Skutkiem mogą być ich deformacje, wrastanie lub przymusowe ściągnięcie płytki w celu jej regeneracji. Rzadziej spotykane jest natomiast przeniesienie tej choroby na skórę głowy, włosy, rogówki oczu czy zęby.
Leczenie rogowca najczęściej wymaga specjalistycznego podejścia. Ważne, aby jak najwcześniej udać się do specjalisty, ponieważ leczenie może być wtedy prostsze, mniej inwazyjne oraz szybsze. Zdarza się także, że ustępuje samoistnie bez pomocy farmakologicznej. W wielu przypadkach pomaga stosowanie witaminy A (doustnie lub miejscowo), ale najbardziej popularnymi środkami są różnego rodzaju maści i kremy, zawierające kwas salicylowy oraz mocznik. Najczęściej jednak walka z tą chorobą jest długa, a do tego mogą pojawić się także komplikacje.
